ماهان 17 ماهه من

سلام عزيز مامان

مي خوام از 17 ماهگيت بگم (20 ارديبهشت تا 20 خرداد) روز به روز شيرين زبون تر مي شي عزيزم .

اول بگم كه 12 خرداد چند روز پشت سر هم تعطيل بود كه رفتيم مسافرت (همدان) من و تو و بابايي ، شهر خوبي بود آب و هواي خوبي هم داشت فقط چون تعطيلات بود يه كم شلوغ شده بود شما هم خيلي ذوق داشتي و كيف مي كردي هم به خاطر سفر هم به خاطر اينكه بابايي رو بعد از 1 ماه و نيم ديده بودي آخه بابايي رفته بود ماموريت ،عكساشم برات مي زارم اول از فرهنگ لغاتت بگم كه مامان كش شده جيگرم .

آچو : آتيش

كليد و گيره :‌ جياق

حرف ل رو تند تند تكرار مي كني و همچنين كلمه من با كسره چون تازه تونستي اداش كني

الام : الهام

وقتي بهت مي گيم دايي كجا رفته شما مي گي داهن يعني دانشگاه .

آدا كجا رفته : جيزه يعني رفته جيز كنه آمپول بزنه

وقتي مي پرسيم ماهان چي شده ؟‌ مي گي هيچي

مامان جوني رو هم دد با فتحه صدا مي كني

اسب و شير رو هم شناختي و صداشونو درمياره

توي ميدون همدان كه اسبا رو مي ديدي كلي ذوق مي كردي و صداشونو در مياوردي مثلا صداشون مي كردي .

اينجا توي راهيم كه يدفعه ببعي ها رو ديدي و جيغ و داد كردي كه ما هم مجبور شديم وايساديمو تو و بابايي رفتين پيش ببعي ها

اولش ترسيدي و جلو نمي رفتي

اينجا هم رسيديم غار عليصدر كه قبل از همدانه ديگه خيلي گرسنه بوديم و مي خواستيم معده مباركو صفا بديم ولي نتونستيم بليط غار رو تهيه كنيم به خاطر همين بعد از نهار مستقيم رفتيم همدان و هتل گرفتيم

شام شب اول كه قربون نشستن مردونت بشم

فردا غار عليصدر كه تو همش خوابيدي منم مي ترسيدم كه سرما بخوري هرچي دستم بود انداختم روت ، اينجا تازه از خواب بلند شدي

بعد از غار هم رفتيم پارك

به نام ماهان به كام مامان

فرداش باباطاهر كه خيلي باصفا بود

چقدر از اين درخت ترسيدي پسر ترسوي من

اينم آبشار گنجنامه كه چون شب بود هيچيش معلوم نيست فقط از هواش بگم كه خنك خنك بود يه بلال و يه چاي هم اينجا خورديم

اين هم روز آخر مقبره ابوعلي سينا